ΖΗΤΩ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
κωμωδία 2013
Όταν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Ενρίκο Ολιβέρι παθαίνει μια έντονη καταθλιπτική κρίση, χωρίς να γνωρίζει κανείς τίποτα καταφεύγει σε μια παλιά του φίλη στη Γαλλία και φέρνει το κόμμα του σε απόγνωση. Προκειμένου να αποφευχθούν τα χειρότερα επιστρατεύεται ο δίδυμος αδελφός του, Τζιοβάνι Ερνάνι, που μόλις έχει βγει από το ψυχιατρείο, για να υποδυθεί εκείνος τον αγνοούμενο αρχηγό του κόμματος.
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Ρομπέρτο Αντό
ΣΕΝΑΡΙΟ: Ρομπέρτο Αντό, Άντζελο Πασκουίνι
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Τόνι Σερβίλο, Βαλέριο Μαστραντρέα, Βαλέρια Μπρούνι Ταντέσκι
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Ιταλία
Ο θεατρικός συγγραφέας Ρομπέρτο Αντό, μεταφέρει στην οθόνη το μυθιστόρημά του "Ο Άδειος Θρόνος" που εκδόθηκε το 2012, στο οποίο πραγματεύεται κοινωνικοπολιτικά ζητήματα, όπως ο τρόπος άσκησης της εξουσίας, η παρασκηνιακή πολιτική, ο τρόπος πολιτικής διαχείρισης και προβολής των κομματικών μηνυμάτων. Η κινηματογραφική προσπάθειά του κινείται σε δυο άξονες, άλλοτε μπορεί να χαρακτηριστεί ως πολιτική υπαινικτική κωμωδία κι άλλοτε ως ένα ανάλαφρο δράμα.
Στο κομμάτι της πολιτικής σάτιρας, αντιπαραβάλει δυο διαφορετικές νοοτροπίες, ως εκ τούτου δυο διαφορετικές προσεγγίσεις για τη ζωή, άρα και την πολιτική. Ο ένας αδελφός καλοσυνάτος, μετρημένος, απομονωμένος, άγεται και φέρεται από το πολιτικό παρασκήνιο, τα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα, συμβολίζει τον απαρχαιωμένο, ξεπερασμένο τρόπο της πολιτικής διαχείρισης και ο άλλος αδελφός, εντελώς αντίθετος με τον πρώτο, τολμηρός, δυναμικός, παθιασμένος, συμβολίζει τον νέο επιθυμητό τρόπο της πολιτικής πρακτικής. Τα παραπάνω χαρακτηριστικά δηλαδή συμβολίζουν τις σωτήριες συνιστώσες που οδηγούν την έξοδο από την κρίση και παραδίδουν με ικανότητα το μήνυμα στον λαό. Και το ερώτημα είναι ποιο μήνυμα; Η κινηματογραφία του Αντό δεν επιθυμεί να μπει σε βαθύτερα νοήματα. Εκτός του ότι είναι αποκομμένη από οράματα και προοπτική, δείχνει πως ο λαός εύκολα παρασύρεται από δημαγωγούς που χρησιμοποιούν φιλοσοφίες, γενικόλογα συνθήματα και αφελείς συμβολισμούς. Με βάση το παράδοξο του Επιμενίδη ο σκηνοθέτης, δημιουργεί μια αμυδρή σκιαγραφία της πολιτικής κατάστασης της Ιταλίας, αλλά και άλλων χωρών, στις οποίες επικρατεί η έλλειψη φαντασίας και ελευθερίας, το ψέμα και ένας δικομματισμός που έχει μετατρέψει τις κυβερνήσεις σε διεφθαρμένα συστήματα. Η πολιτική που κρύβεται για να τα βρει με τον εαυτό της, έχει εισέλθει σε ένα φαύλο κύκλο όπως αυτόν που δημιουργεί το παράδοξο του Επιμενίδη και φαίνεται πως αυτό, δίνει το απαιτούμενο άλλοθι στους πολιτικούς ηγέτες αφού βρίσκονται και συνθλίβονται σε ένα σύστημα που είναι δύσκολο να καταπολεμηθεί.
Σε ότι αφορά το δραματικό κομμάτι της ταινίας και πάλι ο σκηνοθέτης δεν είναι διατεθειμένος να πάει στο βάθος των καταστάσεων. Εξετάζει επιδερμικά και σε γενικές γραμμές την σχέση των δυο αδελφών. Ότι στοιχεία μας αποκαλύπτονται για αυτή την σχέση, γίνονται δια μέσου μιας παλιάς τους αγαπημένης που δείχνει πως η αντιπαράθεση που υπάρχει μεταξύ τους, είναι μάλλον τρυφερή. Θα μπορούσε ο πρωταγωνιστής ακριβώς μέσα από την ανησυχία του και την κατάθλιψη που τον διακατέχει, να προβεί σε μια σημαντική και με νόημα ενδοσκόπηση και από το σημείο αυτό να εκτεθούν διάφορες απόψεις.
Παρόλα αυτά, η ταινία είναι αστεία και ανάλαφρη, με ένα φινάλε που προκαλεί έκπληξη αλλά και ερωτηματικά σε όποια εκδοχή κι εάν διαλέξει ο θεατής. Χρησιμοποιώντας την κινηματογραφική παράδοση της ψεύτικης ταυτότητας, δηλαδή της αντικατάστασης του πρωταγωνιστή από κάποιο άλλο πρόσωπο και με βασικά της ατού αφενός τον ικανότατο ηθοποιό που ενσαρκώνει τους δυο πρωταγωνιστικούς χαρακτήρες Τόνι Σερβίλο και αφετέρου τους έξυπνους διαλόγους που την διανθίζουν, η ταινία αποτελεί μια καλή ψυχαγωγική πρόταση.
Παρόλα αυτά, η ταινία είναι αστεία και ανάλαφρη, με ένα φινάλε που προκαλεί έκπληξη αλλά και ερωτηματικά σε όποια εκδοχή κι εάν διαλέξει ο θεατής. Χρησιμοποιώντας την κινηματογραφική παράδοση της ψεύτικης ταυτότητας, δηλαδή της αντικατάστασης του πρωταγωνιστή από κάποιο άλλο πρόσωπο και με βασικά της ατού αφενός τον ικανότατο ηθοποιό που ενσαρκώνει τους δυο πρωταγωνιστικούς χαρακτήρες Τόνι Σερβίλο και αφετέρου τους έξυπνους διαλόγους που την διανθίζουν, η ταινία αποτελεί μια καλή ψυχαγωγική πρόταση.
Να σημειώσουμε επίσης πως το φιλμ έχει αποσπάσει το βραβείο καλύτερου σεναρίου από την Ένωση Ιταλών Κριτικών καθώς επίσης και το βραβείο Ά ανδρικού ρόλου.
Reviewed by My Films-In on
viva la liberta-
Rating:7,5 out of
10rottentomatoes
