Η ΘΕΣΗ
δράμα 1961
Ένα νεαρός Ιταλός επαρχιώτης, επιχειρεί να αποκτήσει μια θέση εργασίας σε μια μεγάλη βιομηχανική εταιρεία, όπου η υπόσχεση για έναν σταθερό μισθό δίνει ελπίδα για ένα στέρεο μέλλον.
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Ερμάνο Όλμι
ΣΕΝΑΡΙΟ: Ετόρε Λομπράντο, Ερμάνο Όλμι
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Λορεντάνα Ντέτο, Σάντρο Πανσέρι
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Ιταλία
Καθώς οι μεγάλοι κινηματογραφιστές του ιταλικού νεορεαλισμού Αντονιόνι, Φελίνι, Βισκόντι, Ντε Σίκα, Ροσελίνι άφηναν πίσω το στίγμα τους και τη νέα αισθητική αντίληψη για τον κόσμο που δημιούργησαν, οι νέοι κινηματογραφιστές συνέχιζαν τον διάλογο με αυτή την κινηματογραφική παράδοση και εμπλούτιζαν την φιλμική ρητορική της με το δικό τους ύφος, τις έμμονες ιδέες τους, το δικό τους προσωπικό βλέμμα. Από τους πιο σημαντικούς εκφραστές του μετα-νεορεαλισμού, ο ογδοντατετράχρονος σήμερα Ερμάνο Όλμι ("Το δέντρο με τα τσόκαρα", 1978, Χρυσός Φοίνικας στις Κάννες), το 1961 δημιουργεί το δεύτερο μεγάλου μήκους φιλμ του, το “Il posto”, το οποίο αποσπά το Βραβείο Κ ριτικών στο Φεστιβάλ της Βενετίας την ίδια χρονιά, κυρίως όμως τον καθιερώνει ως μεγάλο σκηνοθετικό όνομα στο κινηματογραφικό στερέωμα.
Ένα ασπρόμαυρο πορτρέτο της εργατικής τάξης στην μεταπολεμική Ιταλία, της οποίας το όνειρο για ένα καλύτερο αύριο περνά μέσα από τους δαιδαλώδεις διαδρόμους κτηρίων που στεγάζουν μεγάλες απρόσωπες πολυεθνικές εταιρείες, για να καταλήξει στα θλιβερά παρατεταγμένα κλειστοφοβικά γραφεία τους, στα οποία, νόμιμα, θα αλεστεί μέσα από τα μονότονα καθήκοντα και την πλήρη συμβατικότητα. Ένα λεπτοδουλεμένο, αθόρυβο, λιτό φιλμ, που δεν εξηγεί, δεν υποκρίνεται, δεν κηδεμονεύει, αντ' αυτού η ακεραιότητα που το διακρίνει, το κάνει να στέκεται επάξια δίπλα στους γίγαντες της εποχής του.
Μέσα από τα μάτια του επαρχιώτη νεαρού Ντομένικο (Σάντρο Πανσέρι), του μεγαλύτερου γιου μιας εργατικής οικογένειας και την πικρή ιστορία ενηλικίωσής του, ο Όλμι παρουσιάζει με ντοκιμαντερίστικο ρεαλισμό τον πολιτισμό του γραφειοκρατικού κόσμου στο οικονομικό και βιομηχανικό κέντρο του μεταπολεμικού Μιλάνου. Ο ήρωας πρέπει να αδράξει μια “ευκαιρία ζωής” και αυτή δεν είναι άλλη από την ένταξή του σε μια μεγάλη εταιρία, ως ένα ακόμα γρανάζι μιας μηχανής που αλλοιώνει, αδρανοποιεί και απαξιώνει την ανθρώπινη προσωπικότητα. Με παθητικότητα αλλά και εσωτερική αγωνία ο Ντομένικο εξερευνά, το ξένο για αυτόν, πολύβουο αστικό περιβάλλον, τις απρόσωπες συναντήσεις και τις παγιωμένες ρουτίνες του. Κατά τη διάρκεια των σουρεαλιστικών εξετάσεων και δοκιμών που επιβάλει η εταιρία στους υποψήφιους υπαλλήλους της, ο ήρωας συναντά μια κοπέλα, την Αντονιέτα (Λορεντάνα Ντέτο) την οποία και ερωτεύεται. Οι δυο νέοι τελικά προσλαμβάνονται στην εταιρία ως απασχολούμενοι στα πιο χαμηλά τμήματά της, περιμένοντας κι αυτοί όπως και τόσοι άλλοι την μελλοντική αλλοτρίωση και ακινησία, σε ένα δυνατό φινάλε.
Οι αγωνίες, οι απογοητεύσεις, οι ελπίδες του απλού καθημερινού ανθρώπου και οι μικρές χαρές της ζωής, το εργασιακό γίγνεσθαι, η σύνθλιψη της ανθρώπινης προσωπικότητας στο ασφυκτικό εργασιακό περιβάλλον, ο σουρεαλισμός του γραφειοκρατικού κόσμου, μέσα από μια αφήγηση που μοιάζει περισσότερο με ρεπορτάζ παρά μυθοπλασία. Ο Όλμι μας δείχνει τη ζωή έτσι όπως είναι, χωρίς συμβολισμούς ή ηθικοδιδακτισμούς και αν σε κάτι ξεχωρίζει το κινηματογραφικό λεκτικό του, είναι η αφοπλιστική απλότητα και η ηρεμία του, από την κίνηση της κάμερας, τα πλάνα, το μοντάζ, τους φωτισμούς, τον ήχο, την υποκριτική. Σημαντικός παράγοντας για την επιτυχία της ταινίας ήταν και η υποκριτική απόδοση του μη επαγγελματία ηθοποιού Σάντρο Πανσέρι, που με την αθώα γοητεία του και την εκφραστικότητα του προσώπου του αποδίδει κάθε συναίσθημα, με λεπτότητα, μετριοπάθεια και αυθεντικότητα.
Μια ιστορία του χθες, επίκαιρη ωστόσο και σήμερα, μιας και το δυτικό εργασιακό μοντέλο στην τωρινή εποχή της “ανάπτυξης”, καλύπτει ακόμα πιο περίτεχνα με τα λαμπερά επιχρίσματα του την εργασιακή σκλαβιά.
Reviewed by My Films-In, on
il posto-
Rating:8,2 out of
10
imdb
rottentomatoes
Οι αγωνίες, οι απογοητεύσεις, οι ελπίδες του απλού καθημερινού ανθρώπου και οι μικρές χαρές της ζωής, το εργασιακό γίγνεσθαι, η σύνθλιψη της ανθρώπινης προσωπικότητας στο ασφυκτικό εργασιακό περιβάλλον, ο σουρεαλισμός του γραφειοκρατικού κόσμου, μέσα από μια αφήγηση που μοιάζει περισσότερο με ρεπορτάζ παρά μυθοπλασία. Ο Όλμι μας δείχνει τη ζωή έτσι όπως είναι, χωρίς συμβολισμούς ή ηθικοδιδακτισμούς και αν σε κάτι ξεχωρίζει το κινηματογραφικό λεκτικό του, είναι η αφοπλιστική απλότητα και η ηρεμία του, από την κίνηση της κάμερας, τα πλάνα, το μοντάζ, τους φωτισμούς, τον ήχο, την υποκριτική. Σημαντικός παράγοντας για την επιτυχία της ταινίας ήταν και η υποκριτική απόδοση του μη επαγγελματία ηθοποιού Σάντρο Πανσέρι, που με την αθώα γοητεία του και την εκφραστικότητα του προσώπου του αποδίδει κάθε συναίσθημα, με λεπτότητα, μετριοπάθεια και αυθεντικότητα.
Μια ιστορία του χθες, επίκαιρη ωστόσο και σήμερα, μιας και το δυτικό εργασιακό μοντέλο στην τωρινή εποχή της “ανάπτυξης”, καλύπτει ακόμα πιο περίτεχνα με τα λαμπερά επιχρίσματα του την εργασιακή σκλαβιά.
Reviewed by My Films-In, on
il posto-
Rating:8,2 out of
10
imdb
rottentomatoes
