ΟΙ ΜΙΣΗΤΟΙ ΟΚΤΩ
γουέστερν 2015
Μέσα στο καταχείμωνο στο Ουαϊόμινγκ, δυο κυνηγοί επικηρυγμένων, μια κρατούμενη κι ένας μελλοντικός σερίφης, βρίσκουν καταφύγιο σε ένα κατάλυμα στο οποίο ήδη βρίσκονται εκεί άλλοι τέσσερις άγνωστοι.
ΣΕΝΑΡΙΟ: Κουέντιν Ταραντίνο
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Σάμιουελ Λ.Τζάκσον, Κερτ Ράσελ, Τζένιφερ Τζέισον Λι, Γουόλτον Γκόγκινς, Ντέμιαν Μπισίρ, Τιμ Ροθ, Μάικλ Μάντσεν, Μπρους Ντερν, Τσάνινγκ Τέιτουμ
ΗΜΕΡ.ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 7/01/16 (Ελλάδα)ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 167 λεπτά
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Αμερική
Αν ο ιστορικός αναθεωρητισμός της προηγούμενης ταινίας του Ταραντίνο, στο Django (2012), ένα μεταμοντέρνο γουέστερν, με μια ιστορία εκδίκησης λίγο πριν από τον αμερικανικό εμφύλιο πόλεμο, καταδείκνυε την πολιτιστική ενοχή σχετικά με την δουλεία στην αμερικανική συνείδηση και το νοσηρό καθεστώς του αμερικανικού νότου που για πολλές δεκαετίες υπήρξε το θεμέλιο της αμερικανικής ηθικής, η νέα ταινία του “Οι Μισητοί Οκτώ”, με την αναφορά στα χρόνια που ακολούθησαν αυτόν τον πόλεμο, καταδεικνύει ζητήματα φυλετικού διαχωρισμού που υπάρχουν ακόμα κάτω από τις μάσκες του προοδευτισμού και του πολιτικά ορθού στη σημερινή Αμερική, την δύναμη των όπλων ως μια από τις ελάχιστες ενοποιητικές πεποιθήσεις μεταξύ λευκών και μαύρων στην επιβολή εξουσίας, αλλά και μια πρόταση συμφιλίωσης κάθε διαφοράς, αποφυγή κάθε προκατάληψης και ένωση των δυνάμεων στη δύσκολη, αιματηρή μάχη έναντι σε ένα χαοτικό και άδικο σύστημα.
Η πολυαναμενόμενη ταινία, τουλάχιστο από τους θιασώτες του Ταραντίνο, έχει την ίδια, αν όχι περισσότερη ένταση και σφοδρότητα με την προηγούμενη, έχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που συνθέτουν το ιδιότυπο κινηματογραφικό γλωσσικό ιδίωμα του σκηνοθέτη (αναλυτικότερα για τα χαρακτηριστικά του κινηματογραφικού ύφους του σκηνοθέτη, έχουμε αναφερθεί στην ανάρτηση της 18/07/15) και όπως σε όλες τις προηγούμενες δημιουργίες του, έτσι και στους Μισητούς Οκτώ, η ιστορία εκδίκησης, προδοσίας, αγωνίας και μυστηρίου που εκτυλίσσεται, είναι εξαιρετικά δουλεμένη σε όλα τα επίπεδα, σκληρή, συγκλονιστική, με ευφυείς καυστικούς διαλόγους, σκοτεινό, κυνικό χιούμορ, αριστοτεχνική αφήγηση και φυσικά πολλές σκηνές βίας.
Μετά τον εμφύλιο πόλεμο και γύρω στο 1875, σε ένα απομακρυσμένο ορεινό πέρασμα του Ουαϊόμινγκ στην καρδιά του χειμώνα, συναντούνται δυο κυνηγοί κεφαλών, που και οι δυο θέλουν να φτάσουν στην πόλη Red Rock με σκοπό να παραδώσουν τους επικηρυγμένους που έχουν πιάσει. Ο Ταγματάρχης Γουάρεν (Σάμιουελ Λ.Τζάκσον), που προτιμά από το μέρος της επικήρυξης 'νεκρός ή ζωντανός' πάντα την πρώτη επιλογή, αναζητά βοήθεια για να ξεφύγει από τη χιονοθύελλα που είναι έτοιμη να ξεσπάσει, όταν συναντά την άμαξα του Τζον Ρούθ ή αλλιώς 'Κρεμάλα' (Κερτ Ράσελ) και του ζητά να τον πάρει μαζί του. Ο Ρουθ μεταφέρει μια πολύτιμη επικηρυγμένη, την Ντέιζι Ντόμερκιου (Τζένιφερ Τσέισον Λει) και μετά από διαπραγματεύσεις παίρνει τον Γουάρεν μαζί του. Στον δρόμο συναντούν έναν πρώην αντάρτη στρατιώτη των Νοτίων, τον Κρις Μανξ (Γουάλτον Γκόκινς), ο οποίος πηγαίνει κι αυτός στον ίδιο προορισμό όπου εκεί θα γίνει ο σερίφης της πόλης. Λόγω της έντονης κακοκαιρίας βρίσκουν καταφύγιο σε ένα μαγαζί ψιλικών, όπου συναντούν άλλους τέσσερις αγνώστους που συμπληρώνουν τα μέλη των Μισητών οκτώ. Έναν Μεξικανό τον Μπομπ (Ντέμιαν Μπισίρ), ο οποίος διατείνεται ότι βρίσκεται στο πόδι της Μίνι (Ντανα Γκουριέρ), της ιδιοκτήτριας του μαγαζιού, τον δήμιο Οβάλντο Μόμπρει (Τιμ Ροθ), έναν γελαδάρη τον Τζο Γκέιτζ (Μάικλ Μάντσεν) και έναν πάλαι ποτέ νότιο στρατηγό της συνομοσπονδίας, τον Σάντι Σμίθερς (Μπρους Ντερν). Οι κακές καιρικές συνθήκες έχουν παγιδέψει σε ένα περιορισμένο μέρος μια εντελώς ετερόκλιτη και επικίνδυνη ομάδα ανθρώπων, όπου οι υπόγειες εντάσεις είναι έτοιμες να ξεσπάσουν ανά πάσα στιγμή έτσι ο στόχος του να φτάσει κανείς στο RedRock θα αποδειχθεί μια εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση.
Ο Ταραντίνο τοποθετεί ένα ολόκληρο έθνος σε ένα μόνο δωμάτιο και βάζει τον κάθε έναν από τους οκτώ αμφιλεγόμενους χαρακτήρες που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους να εκπροσωπεί μια κοινωνική ομάδα ή έναν κοινωνικό θεσμό. Δικαιοσύνη, πολιτική, στρατός, εξουσία, μαύροι, λευκοί, όλοι και όλα κρίνονται. Η κύρια θεματική αντιπαράθεση, συμβαίνει μεταξύ του Γουόρεν, ενός πρώην μαύρου στρατιώτη της Ένωσης και ενός πρώην της Συνομοσπονδίας, νυν σερίφη και εξόφθαλμα ρατσιστή, του Μάνιξ και μέσα από αυτή ο δημιουργός ξεσκεπάζει ένα έθνος που στηρίχτηκε στην προδοσία και τη διαπλοκή, γιατί τα ήθελε όλα και τα ήθελε αμέσως. Τελειώνοντας ο Ταραντίνο θεραπεύει τις πληγές του εμφυλίου πολέμου και ενώνει την αμερικανική κοινωνία, αλλά πριν κάνει την τελική του δήλωση μας οδηγεί σε μια άγρια και επίπονη βόλτα στην οποία όλα βάφονται κόκκινα.
Ένα θρίλερ που χωρίζεται σε έξι κεφάλαια, ένα μεταμοντέρνο συναρπαστικό γουέστερν, όπου ο μη συμβατικός αριστοτεχνικά αφηγηματικός του τρόπος χρησιμοποιείται επίσης, για να εκφράσει τη χρήση της κοινωνικής μάσκας, το γνωστό: αυτό που φαίνεται, δεν είναι αυτό που είναι, με τη μια ανατροπή να διαδέχεται την άλλη, σκληρούς διάλογους, ωραίες υποκριτικές αποδόσεις από όλους τους συντελεστές και τη μουσική επένδυση ενός μεγάλου και διάσημου συνθέτη, του Ένιο Μορικόνε, ο οποίος συνθέτει μουσική για ταινία γουέστερν, σαράντα χρόνια μετά την ταινία «Ο Καλός, ο Κακός και ο Άσχημος».
Reviewed by Chryssa Skopelitou, on
the hateful eight-
Rating:8,3 out of
10
imdb
rottentomatoes
Ο Ταραντίνο τοποθετεί ένα ολόκληρο έθνος σε ένα μόνο δωμάτιο και βάζει τον κάθε έναν από τους οκτώ αμφιλεγόμενους χαρακτήρες που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους να εκπροσωπεί μια κοινωνική ομάδα ή έναν κοινωνικό θεσμό. Δικαιοσύνη, πολιτική, στρατός, εξουσία, μαύροι, λευκοί, όλοι και όλα κρίνονται. Η κύρια θεματική αντιπαράθεση, συμβαίνει μεταξύ του Γουόρεν, ενός πρώην μαύρου στρατιώτη της Ένωσης και ενός πρώην της Συνομοσπονδίας, νυν σερίφη και εξόφθαλμα ρατσιστή, του Μάνιξ και μέσα από αυτή ο δημιουργός ξεσκεπάζει ένα έθνος που στηρίχτηκε στην προδοσία και τη διαπλοκή, γιατί τα ήθελε όλα και τα ήθελε αμέσως. Τελειώνοντας ο Ταραντίνο θεραπεύει τις πληγές του εμφυλίου πολέμου και ενώνει την αμερικανική κοινωνία, αλλά πριν κάνει την τελική του δήλωση μας οδηγεί σε μια άγρια και επίπονη βόλτα στην οποία όλα βάφονται κόκκινα.
Ένα θρίλερ που χωρίζεται σε έξι κεφάλαια, ένα μεταμοντέρνο συναρπαστικό γουέστερν, όπου ο μη συμβατικός αριστοτεχνικά αφηγηματικός του τρόπος χρησιμοποιείται επίσης, για να εκφράσει τη χρήση της κοινωνικής μάσκας, το γνωστό: αυτό που φαίνεται, δεν είναι αυτό που είναι, με τη μια ανατροπή να διαδέχεται την άλλη, σκληρούς διάλογους, ωραίες υποκριτικές αποδόσεις από όλους τους συντελεστές και τη μουσική επένδυση ενός μεγάλου και διάσημου συνθέτη, του Ένιο Μορικόνε, ο οποίος συνθέτει μουσική για ταινία γουέστερν, σαράντα χρόνια μετά την ταινία «Ο Καλός, ο Κακός και ο Άσχημος».
Reviewed by Chryssa Skopelitou, on
the hateful eight-
Rating:8,3 out of
10
imdb
rottentomatoes
