ANOMALISA

ANOMALISA

κινούμενα σχέδια 2015

 Ένα άτομο που πλήττεται σοβαρά από την πεζή και αδιάφορη ζωή του, δοκιμάζει κάτι πολύ διαφορετικό, όταν πηγαίνει στο Σινσινάτι για να μιλήσει σε ένα συνέδριο για επαγγελματίες στην εξυπηρέτηση πελατών.  

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Τσάρλι Κάουφμαν, Ντιούκ Τζόνσον

ΣΕΝΑΡΙΟ: Τσάρλι Κάουφμαν

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: με τις φωνές των Ντέιβιντ Θιούλις, Τζένιφερ Τζέισον Λι, Τομ Νούναν 

ΗΜΕΡ.ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 18/02/16  (Ελλάδα)
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 90 λεπτά
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Αμερική

  Μια από τις καλύτερες ταινίες στοπ μόσιον ανιμέισον και η πρώτη σε τέτοιο στιλ του ιδιοφυούς Τσάρλι Κάουφμαν, βραβευμένου με όσκαρ για καλύτερο πρωτότυπο σενάριο στο 'Η αιώνια λιακάδα ενός καθαρού μυαλού' το 2005, με Bafta για το 'Στο μυαλό του Τζωρτζ Μάλκοβιτς' το 2000, με Bafta επίσης για το 'Adaptation' το 2003. Η σεναριακή γραφή του Κάουφμαν είναι πολύ ιδιαίτερη, πολύσημη, πλούσια σε θεματολογία και βάθος και για κάποιον που δεν έχει εξοικειωθεί με το σεναριακό του ύφος, ίσως η ιστορία της Ανομαλίσα, υποψήφιας στα φετινά Όσκαρ στην κατηγορία κινουμένων σχεδίων, να αποτελεί μια καλή αφετηρία για περαιτέρω ενασχόληση με τις ταινίες του.

 Ο ρεαλισμός των κινήσεων, εκφράσεων των μαριονετών -το φιλμ έχει εξολοκλήρου δημιουργηθεί από μαριονέτες- η λεπτομερής απόδοση του περιβάλλοντος χώρου, οι φωτισμοί και η σκηνοθεσία, δείχνουν την επτάχρονη ολοκληρωτική προσήλωση όλων των συντελεστών της ταινίας στο να παρουσιάσουν ένα εκπληκτικό ανιμέισον, που έχει γίνει μάλιστα με χρηματοδότηση από το Kickstarter, το οποίο σε συνδυασμό με το ιδιαίτερο σενάριο του Καουφμαν, όχι μόνο εντυπωσιάζει, αλλά παρά τον αργό ρυθμό στη βηματοδότηση του, καταφέρνει και αποδίδει μέσα από ένα συμπονετικό πρίσμα, την μοναδικότητα και την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης κατάστασης, την υπαρξιακή, κοινωνική και διαπροσωπική αγωνία και τον εγωμονιστικό απομονωτισμό στα πλαίσια του οποίου βασανίζεται ο σύγχρονος άνθρωπος.

  Ο Μάικλ Στόουν δεν είναι κάποιος που φαίνεται να έχει μεγάλα προβλήματα. Είναι ένας διάσημος συγγραφέας που οι διαλέξεις του σε θέματα που αφορούν την καλυτέρευση των υπηρεσιών στην εξυπηρέτηση πελατών των επιχειρήσεων, είναι πάντα επιτυχημένες, με πλήθος κόσμου να τις παρακολουθεί. Στο αεροπλάνο καθώς ταξιδεύει για το Σινσινάτι όπου θα πραγματοποιήσει μια ομιλία, το μόνο που εμφανίζει είναι μια ευερεθιστότητα κάποιου που ταξιδεύει συχνά. Η κλισέ απογοήτευσή του ή μοναξιά, ως αποτέλεσμα της μεγάλης του επιτυχίας, το γνωστό 'στην κορυφή είσαι πάντα μόνος' ή η ζωή ρουτίνας που ζει με την οικογένειά του, θα μπορούσε να ήταν ένας λόγος για την μελαγχολία που αισθάνεται ο Μάικλ, αλλά όταν συναντά μια παλιά του αγαπημένη, την οποία χώρισε χωρίς να δώσει καμία εξήγηση, τότε τα προβλήματά του αρχίζουν να γίνονται πιο συγκεκριμένα. Ο καθένας για τον Μαικλ φαίνεται και ακούγεται ίδιος και γίνεται αντιληπτό, πως περιβάλλεται συνεχώς από ένα σύννεφο υπαρξιακής, διαπροσωπικής και κοινωνικής μοναξιάς, αλλά μετά την οδυνηρή συνάντηση στο μπαρ του ξενοδοχείου με την πρώην του, συναντά μια πιθανή 'ανωμαλία' σε έναν κόσμο τόσο βαρετά ομοιόμορφο, μια γυναίκα, τη Λίζα, η οποία είναι αρκετά διαφορετική και του δίνει μια φευγαλέα στιγμή  ελπίδας.

 Ο Κάουφμαν χρησιμοποιεί εύστοχα την αλληγορία στην ονομασία του ξενοδοχείου Fregoli, που είναι η ονομασία μιας σπάνιας διαταραχής, κατά την οποία το άτομο έχει την απατηλή πεποίθηση πως όλοι οι γύρω του είναι το ίδιο πρόσωπο -στη 'Συνεκδοχή της Νέας Υόρκης' (2008) χρησιμοποίησε ανάλογα, το περίεργο σύνδρομο Capgras- όπως εύστοχη είναι και η επιλογή του, να πει αυτή την ιστορία, ωδή στην ποικιλομορφία και στη διαφορετικότητα, με μαριονέτες. Ο Κάουφμαν δείχνει, πως ο 'πραγματικός κόσμος' της εμπειρίας των ηρώων, κατασκευάζεται σε μεγάλο βαθμό από αυτούς τους ίδιους και αποτελεί εντέλει το δικό τους ψευδή πλαίσιο μιας ψυχοπαθολογικής στερεοτυπίας, η οποία τους απομακρύνει από την επίτευξη της ευτυχίας. Η αυτογνωσία ή η άρση των αυτοπεριορισμών που υπόκεινται από τις λανθασμένες πεποιθήσεις τους, συμβαίνει μόνο μέσω των δυνατών συναισθημάτων που αισθάνονται και της σχέσης που αναπτύσσουν, χωρίς αυτό να σημαίνει πως είναι κάτι εύκολο ή είναι σε θέση πάντα να ξεφύγουν από αυτές.

 Στην ήδη περιπλεγμένη συνθήκη των ηρώων, προστίθεται η αποξένωση ως απόρροια του διαβρωτικού καπιταλιστικού συστήματος, το οποίο δεν ενδιαφέρεται για την ουσιαστική ανθρώπινη επικοινωνία, απαιτεί τη θυσία του εαυτού στο βωμό της 'καριέρας', απαιτεί τη χρήση μάσκας και στρατηγικής στις δημόσιες σχέσεις και την πελατοκεντρική προσέγγιση στην εξυπηρέτηση πελατών και βαφτίζει τις σχέσεις αυτές ως ζεστές ανθρώπινες επαφές ή ενδιαφέρον για τα ζητήματα του άλλου, όταν μοναδικός στόχος είναι το κέρδος. Ο ήρωας έχει μάθει να φορά τη μάσκα αυτή, διδάσκει την ανθρώπινη προσέγγιση, χωρίς ωστόσο να μπορεί ο ίδιος να την κατορθώσει, διδάσκει την διαφορετικότητα χωρίς να μπορεί να την διακρίνει και νοιώθει αποξενωμένος.

 Μια ταινία με πολλαπλές ερμηνείες, συναρπαστική, κάποιες στιγμές χιουμοριστική, κάνει λόγο εκτός των άλλων για την εμμονοϊδεακά, εγωιστική ερμηνεία της πραγματικότητας, η οποία μοιραία απογοητεύει, για τον εκλεκτισμό, τον ιδεαλισμό και την εστίαση στις αδυναμίες του έτερου που αφαιρούν τη δυνατότητα οιασδήποτε χαράς ή ευχαρίστησης και οδηγούν στον κοινωνικό απομονωτισμό. Μια ταινία που επισημαίνει τελικά, την ατομική ευθύνη στην εύρεση της ευτυχίας.

 Ένα πολυεπίπεδο, φιλοσοφικό, κινηματογραφικό κείμενο, οδυνηρό, βαθιά μελαγχολικό, αλλά και γοητευτικό, προκλητικό, αληθινό και ακατάλληλο για ανηλίκους λόγω κάποιων τολμηρών σκηνών.
Reviewed by Chryssa Skopelitou, on Feb 17 2016 anomalisa- Rating:8,7 out of 10


            


imdb
rottentomatoes