INTERSTELLAR
επιστημονική φαντασία, περιπέτεια 2014
Παρακολουθούμε την περιπέτεια ενός πληρώματος αστροναυτών, οι οποίοι ξεκινούν μια αποστολή που θα τους μεταφέρει μέσα από μια σκουληκότρυπα σε έναν άλλο γαλαξία, όπου εκεί θα πρέπει να ψάξουν να βρουν άμεσα έναν πλανήτη κατάλληλο για φιλοξενήσει την ανθρώπινη ζωή κι έτσι να μπορεί να διαιωνιστεί το ανθρώπινο είδος.
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Κρίστοφερ Νόλαν
ΣΕΝΑΡΙΟ: Τζόναθαν Νόλαν, Κρίστοφερ Νόλαν
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Μάθιου Μακόναχι, Αν Χάθαγουεϊ, Τζέσικα Τσαστέιν, Μπιλ Έργουιν, Έλεν Μπέρστιν, Μάικλ Κέιν, Γουέις Μπέντλει, Ντέιβεντ Γκιάσι
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Αμερική, Αγγλία
Πάντα υπήρχε ενδιαφέρον στην τέχνη να αποδώσει μυθοπλαστικά το "φανταστικό", που για το είδος της επιστημονικής φαντασίας είναι οι πιθανές επιστημονικές, τεχνολογικές ή κοινωνικές εξελίξεις, η φύση των αλλαγών που έρχονται, οι πιθανές συνέπειες και οι λύσεις τους και πολλές φορές αυτό που βλέπουμε ως θέμα επιστημονικής φαντασίας, από τη λογοτεχνία ως τον κινηματογράφο, πολλά χρόνια αργότερα το συναντούμε και στην πραγματικότητα. Κατ΄αυτή την έννοια οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας είναι μια ματιά στο μέλλον. Μέσα από τέτοιου είδους αναζητήσεις και προσπάθειες αποτυπώνεται κυρίως η ανάγκη της ανθρώπινης ψυχολογίας να εξερευνήσει την πιθανότητα, το άγνωστο, να αναμετρηθεί με τους φόβους του και να νικήσει έστω σε μια φανταστική κοσμοπλασία.
Ο Κρίστοφερ Νόλαν, του οποίου οι κινηματογραφικές δημιουργίες αποτελούν γεγονός και κινηματογραφική πρόκληση κάθε φορά που εκδίδονται (από το Memento και την τριλογία του Dark Night μέχρι το Prestige και το Inception),εμπνευσμένος από τον Στάνλεϊ Κιούμπρικ και την “2001: Οδύσσεια του Διαστήματος” του και με αρωγό τον εβδομηντατετράχρονο κορυφαίο θεωρητικό φυσικό Κιπ Θόρν, δημιουργεί την πιο προσωπική ίσως, αλλά σίγουρα την πιο συναισθηματική του ταινία, έχοντας ως κεντρικά αφηγηματικά μοτίβα: την έννοια του χρόνου και του χώρου και την έννοια της αγάπης, ενώ για πρώτη φορά παράγονται τέτοια οπτικά εφέ, που αποδίδουν την πιο ρεαλιστική απεικόνιση του διαστήματος και τις συνθήκες μιας μαύρης τρύπας που έχει γίνει μέχρι σήμερα.
Ο Κρίστοφερ Νόλαν, του οποίου οι κινηματογραφικές δημιουργίες αποτελούν γεγονός και κινηματογραφική πρόκληση κάθε φορά που εκδίδονται (από το Memento και την τριλογία του Dark Night μέχρι το Prestige και το Inception),εμπνευσμένος από τον Στάνλεϊ Κιούμπρικ και την “2001: Οδύσσεια του Διαστήματος” του και με αρωγό τον εβδομηντατετράχρονο κορυφαίο θεωρητικό φυσικό Κιπ Θόρν, δημιουργεί την πιο προσωπική ίσως, αλλά σίγουρα την πιο συναισθηματική του ταινία, έχοντας ως κεντρικά αφηγηματικά μοτίβα: την έννοια του χρόνου και του χώρου και την έννοια της αγάπης, ενώ για πρώτη φορά παράγονται τέτοια οπτικά εφέ, που αποδίδουν την πιο ρεαλιστική απεικόνιση του διαστήματος και τις συνθήκες μιας μαύρης τρύπας που έχει γίνει μέχρι σήμερα.
Βρισκόμαστε σε μια εποχή στην οποία η οικολογική καταστροφή είναι ολική και ελάχιστοι πόροι επιβίωσης έχουν απομείνει. Ο Κούπερ (Μακόναχι), χήρος με δυο παιδιά, είναι αγρότης και πρώην δοκιμαστής-πιλότος της ΝΑΣΑ όταν αυτή λειτουργούσε πριν οι καταστρεπτικές συνθήκες αναγκάσουν το κλείσιμό της και εγκαταλειφθούν τα διαστημικά της προγράμματα. Καμία ελπίδα διαφυγής δεν υπάρχει σε αυτόν τον σχεδόν νεκρό πλανήτη και οι συνθήκες διαβίωσης χειροτερεύουν μέρα με τη μέρα. Ο Κούπερ ανακαλύπτει εντελώς επεισοδιακά ότι η ΝΑΣΑ υπάρχει και λειτουργεί παράνομα. Αρχηγός της είναι ο καθηγητής Μπράντ (Μάικλ Κέιν), ο οποίος μελετά το φαινόμενο της βαρύτητας στο εσωτερικό των μαύρων τρυπών και σχεδιάζει παράλληλα ένα ταξίδι στο διάστημα για την εξεύρεση κατοικήσιμου πλανήτη. Για να συμβεί αυτό πρέπει το πλήρωμα να περάσει μέσα από μια μαύρη τρύπα η οποία έχει ανιχνευτεί κοντά στον Κρόνο, να μεταβεί σε έναν άλλο γαλαξία και να ψάξει για έναν πλανήτη που θα μπορεί να υποστηρίξει ζωή όπως την ξέρουμε. Ο Κούπερ δεν μπορεί να αντισταθεί στην πρόκληση μιας τέτοιας μυστικής αποστολής, αλλά η απόφαση είναι δύσκολη καθώς θα πρέπει να αφήσει την οικογένειά του πίσω. Στο μικρό πλήρωμα θα βρίσκονται επίσης η επιστήμων κόρη του καθηγητή Μπράντ, Αμέλια (Αν Χάθαγουεϊ), ο αστροφυσικός Ρόμιλι (Ντέιβεντ Γκιάσι), ο πιλότος Ντόιλ (Γουέις Μπέντλει) και ένα πολύ έξυπνο και ικανό ρομπότ ο ΤΑΡΣ (η φωνή του Μπιλ Έργουιν).
Μπορεί να υπάρχουν ορισμένα αφηγηματικά ή επιστημονικά κενά, μπορεί σε κάποιες στιγμές να είναι φλύαρο και προς το φινάλε να γίνεται ιδιαίτερα συναισθηματικό ή μελό, μη ξεχνάμε πως είναι ένα χολιγουντιανό υπερθέαμα, το Ιντερστέλαρ όμως είναι ένα έργο πρωτότυπο, ειλικρινές, ανθρώπινο και βαθιά συγκινητικό. Ο δημιουργός και εμπνευστής του Ιντερστέλαρ επενδύει σε πτυχές βασικών ανθρώπινων σχέσεων και θεμελιωδών αναγκών, όπως η σχέση του γονέα με το παιδί του ή η ανάγκη της παρουσίας των αγαπημένων ανθρώπων που δίνεται αντιστικτικά μέσα από την έννοια της απώλειας και της απουσίας. Ακόμα και αν φύγουμε μακριά ή αν ταξιδέψουμε μέσα στο σύμπαν, πιστεύοντας ότι έχουμε αποσπαστεί από αυτούς που αγαπάμε, το μόνο που συμβαίνει είναι να βρισκόμαστε ακόμα πιο κοντά σε αυτούς. Ο διαχωρισμός, η απουσία, η απόσταση και ο χρόνος ή ακόμα και ο θάνατος, ενισχύει τελικά τη σύνδεση μεταξύ των ψυχών που αγαπούν πραγματικά η μια την άλλη. Ο Νόλαν αποτυπώνει με αποτελεσματικό τρόπο την έννοια της απώλειας μέσα από το παιχνίδι του διαστελλόμενου και συστελλόμενου χρόνου και δίνει μια αίσθηση του «άλλου κόσμου» που προκαλεί δέος. Μια συγκλονιστική σκηνή που περιγράφει τα παραπάνω, είναι αυτή που φαίνεται πως ο Κούπερ είναι σε έναν "άλλο κόσμο" και είναι. Είναι σε διαφορετικό χωρόχρονο από αυτόν που ζουν τα παιδιά του (οι λίγες ώρες που ζει πάνω σε έναν πλανήτη ισοδυναμούν με 23 γήινα χρόνια), είναι απών όμως από τον χωροχρόνο τους, δεν υπάρχει για αυτούς κι όμως ο αστροναύτης είναι κάπου εκεί έξω στο σύμπαν και βιώνει την τραγικότητα του να βλέπει σε μια οθόνη την ζωή που έζησαν τα παιδιά του σε αυτά τα 23 γήινα χρόνια που γι΄αυτόν ήταν μόνο λίγες στιγμές. Μια σκηνή σπαρακτική, που δείχνει τις παραδοξότητες του χωροχρόνου, τις παραδοξότητες που μπορεί
να συμβαίνουν σε ένα σύμπαν που μόλις τώρα αρχίσαμε να ανακαλύπτουμε το
πως λειτουργεί και που υποστηρίζεται με πλήρη επάρκεια από τον Μακόναχι ο οποίος δίνει την πιο συναισθηματική του ερμηνεία μέχρι σήμερα.
Ο σκηνοθέτης μετακινεί την ιστορία από τις επιστημονικές θεωρίες στο μεταφυσικό, το φιλοσοφικό, το υπερβατικό, εστιάζει την προσοχή του στο μεγάλο μυστήριο της αγάπης και θέτει ερωτήματα όπως, τι είναι αυτό που καθορίζει ένα ανθρώπινο ον; ποια είναι η φύση αυτού του αναλλοίωτου δεσμού που μας ενώνει με τους άλλους όπου και αν βρισκόμαστε στο σύμπαν; πόσο μακριά μπορούμε να φτάσουμε για να καθορίσουμε τη γνώση μας; ποια μπορεί να είναι η θέση της ανθρώπινης ύπαρξης σε ένα τόσο άπειρα εκτεταμένο σύμπαν; ποια είναι η σύσταση του χρόνου και τι συμβαίνει όταν ο άνθρωπος περάσει σε μια άλλη διάστασή του; Το Ιντερστέλαρ είναι ένα εμπνευσμένο, συναρπαστικό επικό ταξίδι μέσα στον χρόνο και στο άπειρο του σύμπαντος, που δίνει βαρύτητα στην ανθρώπινη διάσταση και τα ανθρώπινα συναισθήματα, μια μεγαλοπρεπή κινηματογραφική παραγωγή με εκπληκτικές εικόνες, σπουδαία οπτικά εφέ, ιδανική μουσική και κορυφαία υποκριτική απόδοση από τον Μάθιου Μακόναχι που οι λάτρεις του είδους θα το απολαύσουν.
Το πολυσυζητημένο Ιντερστέλαρ κόστισε 165 εκατομμύρια δολάρια και έχει μέχρι στιγμής αποφέρει περισσότερα από 650 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως.
Reviewed by My Films-In, on
interstellar-
Rating:8,8 out of
10
Το πολυσυζητημένο Ιντερστέλαρ κόστισε 165 εκατομμύρια δολάρια και έχει μέχρι στιγμής αποφέρει περισσότερα από 650 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως.
Reviewed by My Films-In, on
interstellar-
Rating:8,8 out of
10imdb
rottentomatoes
