Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΞΕΝΗ
δράμα 2014
Παρακολουθούμε την ιστορία του Μπεν και του Τζορτζ, οι οποίοι είναι ζευγάρι σχεδόν σαράντα χρόνια και ζουν μαζί στην Νέα Υόρκη. Λίγο μετά τον γάμο τους, ο Τζορτζ απολύεται από την δουλειά του, με αποτέλεσμα να αναγκαστούν να πουλήσουν το διαμέρισμά τους και να ζήσουν χωριστά για κάποιο διάστημα σε συγγενείς και φίλους, μέχρι να βρεθεί κάποια οικονομικά εφικτή λύση.
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Άιρα Ζακς
ΣΕΝΑΡΙΟ: Άιρα Ζακς, Μάουρο Ζακάριας
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Τζον Λίθγκοου, Άλφρεντ Μολίνα, Μαρίζα Τομέι, Τζον Κόλουμ
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Αμερική, Γαλλία
Η τρυφερή και παράλληλα στοχαστική κινηματογραφία του Άιρα Ζακς, μας εισάγει με ιδιαίτερη ευαισθησία και διακριτικότητα στην εσωτερική ζωή των ηρώων του, θέλοντας να αποδώσει τις λεπτεπίλεπτες αποχρώσεις μιας ώριμης αγάπης που δοκιμάζεται από συνεχείς προκλήσεις και δυσκολίες όντας ενταγμένη στο σύγχρονο κοινωνικοοικονομικό πλαίσιο και να σκιαγραφήσει τις αλληλεπιδράσεις της μέσα σε αυτό.
Μετά από τριανταεννιά χρόνια συμβίωσης, ο νέος νόμος της Νέας Υόρκης (θεσπίστηκε το 2011) επιτρέπει στον Τζορτζ (Άλφρεντ Μολίνα) που είναι αφοσιωμένος δάσκαλος της μουσικής και στον Μπεν (Τζον Λίθγκοου) που είναι ζωγράφος, να παντρευτούν. Σύντομα όμως, λίγο μετά τον γάμο τους, ο ιερέας του καθολικού σχολείου στο οποίο ο Τζον ήταν διευθυντής της χορωδίας, τον πληροφορεί πως η αρχιεπισκοπή ζητά να αφήσει τη θέση του καθώς ο γάμος του έρχεται σε αντίθεση με τα καθολικά ιδεώδη. Με την απώλεια του εισοδήματος το ζευγάρι όχι μόνο αναγκάζεται να πουλήσει το διαμέρισμά του και να ψάξει για μια οικονομική λύση ερχόμενο σε επαφή με την σκληρή αγορά ακινήτων της Νέας Υόρκης, αλλά και να χωρίσει προσωρινά, αφού ο Μπεν θα φιλοξενηθεί στην προβληματική οικογένεια του ανιψιού του και ο Τζον σε ένα ζευγάρι νεαρών γκέι φίλων του, με έντονη κοινωνική ζωή.
Οι Άιρα Ζακς και Μάουρο Ζακάριας, παρουσιάζουν με λεπτότητα και ευαισθησία τις επιπτώσεις που έχει για τους δυο κεντρικούς χαρακτήρες η απομάκρυνση τους από το οικείο περιβάλλον και φαίνεται πως αυτό συμβαίνει με ασύμμετρο τρόπο καθώς γίνεται αναφορά περισσότερο στη ζωή του Μπεν, αλλά μόνο όταν έρχεται το ανατρεπτικό φινάλε καταλαβαίνουμε τον λόγο.
Το "Love is strange" μας υπενθυμίζει τα πολλά βήματα που έχουν γίνει στο κομμάτι της κοινωνικής προόδου και των κοινωνικών προκαταλήψεων, ωστόσο επισημαίνει το πόσο μακριά πρέπει να προχωρήσουμε ακόμα για να φτάσουμε στο επιθυμητό επίπεδο κοινωνικής ισοτιμίας και ελευθερίας. Οι αγκυλώσεις είναι ακόμα πολλές και οι διακρίσεις εξακολουθούν να υφίστανται κάτω από την φαινομενική ανοχή σε κοινωνία και κοινωνικούς θεσμούς. Εντέλει προς το φινάλε η ταινία αναδεικνύει την ελπίδα που επιφέρει η σωστή παιδεία ως προς τα ζητήματα αυτά.
Οι υποπλοκές της κινηματογραφίας του Ζακς όμως, επιλέγουν τις τραυματικές συμπτώσεις της ζωής για να καταδείξουν μια σειρά αλληλεπιδράσεων μεταξύ των χαρακτήρων, το πόσο διαφορετικά βλέπουν, δρουν και εκτιμούν τις συνθήκες τους και κυρίως για να καταδείξουν την αγάπη που όσο και αν μας φαίνεται διαφορετική, πολύπλοκη ή να περνά από παράδοξους δρόμους, παραμένει πάντα η ίδια όταν είναι αυθεντική και πως αξίζει κανείς προκειμένου να την ζήσει, να περάσει μέσα από το παράδοξο για να την βρει.
Αν εξαιρέσουμε κάποιες εμβόλιμες λήψεις με φανερή την επιτηδευμένη αρτιότητα, το απότομο, αποσπασματικό φινάλε και τον οδυνηρά αργό ρυθμό του φιλμ, το "Love is strange" είναι μια γλυκόπικρη ενδιαφέρουσα ιστορία, με σοβαρούς υποκριτικούς συντελεστές, την απόδοση των οποίων αξίζει να δει κανείς.
Reviewed by My Films-In, on
love is strange-
Rating:6,6 out of
10imdb
rottentomatoes
