AMY: ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΟΝΟΜΑ
ντοκιμαντέρ, βιογραφία, μουσική 2015
Η ιστορία της Έιμι Γουάινχαους, μέσα από αρχειακό υλικό, συνεντεύξεις και μουσικά κομμάτια που βλέπουμε και ακούμε για πρώτη φορά.
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Ασίφ Καπάντια
ΗΜΕΡ.ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 09/07/15 (Ελλάδα)ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 128 λεπτά
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Αγγλία
Βραβευμένος από την Βρετανική Ακαδημία Κινηματογράφου, σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός ο Ασίφ Καπάντια, γνωστός και από το επιτυχημένο ντοκιμαντέρ για τη ζωή του πιο ταλαντούχου οδηγού όλων των εποχών, του Άιρτον Σέννα, επιχειρεί βασισμένος σε έναν μεγάλο όγκο μουσικού υλικού αλλά και σε δεκάδες συνεντεύξεις στενών φίλων, μελών της οικογένειας, μάνατζερ, παραγωγών, δισκογραφικών στελεχών και μουσικών, να αποδώσει την ταραχώδη πορεία από την άνοδο έως την πτώση ενός μεγάλου αστεριού στο χώρο της μουσικής, της συγκλονιστικής ερμηνεύτριας και συνθέτριας Έιμι Γουάινχαους.
Η εξαιρετικά ταλαντούχα ευαίσθητη και αντισυμβατική νεαρή με τη χαρισματική φωνή, τις πολλές μουσικές γνώσεις και δεξιότητες, δεν είχε τα κατάλληλα στηρίγματα στα βήματα της ζωής της από πολύ μικρή, ούτε ήταν προετοιμασμένη για τον σκληρό κόσμο της σόου μπίζνες. Ο ακραία συγκαταβατικός χαρακτήρας της μητέρα της, οι αποξενωμένες σχέσεις του πατέρα της με την οικογένεια και τελικά ο χωρισμός των γονιών της σε ηλικία εννέα ετών, ήταν παράγοντες καθοριστικοί για την μετέπειτα διαμόρφωση του χαρακτήρα της και της γενικότερης πορείας της. Από τα εφηβικά της χρόνια κάνει χρήση αντικαταθλιπτικών, έχει βουλιμικές κρίσεις και ζει μια άστατη ζωή που δεν θα αργήσει να την οδηγήσει στα ναρκωτικά και το αλκοόλ. Μετά τη φοίτησή της σε διάφορες μουσικές σχολές, εργάζεται ως δημοσιογράφος και τραγουδάει σε διάφορα τζαζ κλαμπ του Λονδίνου, ενώ παράλληλα γράφει τα δικά της τραγούδια. Ο τραγουδιστής της σόουλ και κατά καιρούς σύντροφός της Τάιλερ Τζέιμς, αναγνωρίζοντας τη μοναδικότητα της φωνής της, στέλνει σε έναν κυνηγό νέων ταλέντων ένα δείγμα μουσικής της Έιμι και από κει και μετά ξεκινά η πορεία της προς την κορυφή. Οι δαίμονές της πολλαπλασιάζονται όταν σχετίζεται με τον Μπλέικ Φίλντερ. Η ασταθής σχέση τους και η εξάρτηση του Φίλντερ από τα ναρκωτικά δεν ήταν ότι το καλύτερο για την ανασφαλή προσωπικότητα της καλλιτέχνιδας. Το ζευγάρι παντρεύτηκε το 2007 και έμειναν μαζί για δυο χρόνια στη διάρκεια των οποίων η Έιμι επιχείρησε να αποτοξινωθεί, ενώ ο Φίλντερ φυλακίστηκε για κλοπή και χρήση όπλων. Τα ανοιχτά μέτωπα που έπρεπε να αντιμετωπίσει η Γουάινχαουζ ήταν πολλά, παλιά και καινούργια τραύματα, το κυνήγι των μίντια, η φήμη, ο εαυτός της, ένας παράφορος έρωτας, το αλεστήρι της ποπ σκηνής. Αυτοκαταστροφικά συναισθήματα την συντρόφευαν για πολλά χρόνια, μέχρι που στα είκοσι επτά της, η αστυνομία την βρίσκει νεκρή από υπερβολική ποσότητα αλκοόλ.
Η Γουάινχαους κέρδισε πολλά βραβεία μεταξύ των οποίων έξη Γκράμι και το άλμπουμ της 'Back to black' έχει κάνει τις περισσότερες πωλήσεις για τον εικοστό πρώτο αιώνα στη Βρετανία. Το εξαιρετικό μουσικό στιλ της, με στοιχεία τζαζ, σόουλ, rhythm n blues και ποπ, ανανέωσε την βρετανική μουσική σκηνή ενώ επηρέασε πολλούς μετέπειτα καλλιτέχνες.
Ο Καπάντια θέλησε να παρουσιάσει την ταραχώδη ζωή της σταρ περισσότερο ως δράμα παρά ως ντοκιμαντέρ και να αφήσει τις απαντήσεις στους θεατές σχετικά με το κατά πόσο η τραγική αυτή ιστορία θα μπορούσε να αποφευχθεί ή όχι, ποιος και γιατί έφταιξε και ποια τα ηθικά ζητήματά της. Η ουδετερότητα όμως, αποδυναμώνει υφολογικά τη δημιουργία του και την αποκόβει από κάθε κοινωνιολογικό, πολιτικό φορτίο. Νύξεις υπάρχουν για όλα και ο θεατής αντιλαμβάνεται πολλά περισσότερα. Ο εστιασμός στην αδύναμη προσωπικότητα της τραγουδίστριας, στη χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών, στις απαιτήσεις του σκληρού κόσμου της βιομηχανίας της ψυχαγωγίας και στον μιντιακό κανιβαλισμό, δεν αφήνει χώρο για να θιγούν διεξοδικότερα, εξίσου σημαντικά ζητήματα. Οι λόγοι αυτής της τραγωδίας ήταν πολλοί και αλληλοσχετίζονται. Μέσα από το έργο της, μέσα από τους στίχους της καταλαβαίνουμε πολλά για την τραγική αυτή προσωπικότητα, όπως την ευαισθησία της και την ανάγκη για αγάπη και στήριξη. Η ίδια ως άτομο είχε μεγάλο μερίδιο ευθύνης, αλλά ιστορίες σαν κι αυτές θα πρέπει να κάνουν την κοινωνία ολόκληρη να κοιταχτεί στον καθρέφτη και να προβεί στην αυτοκριτική της σε επίπεδο πολιτιστικό, οικογενειακό, κοινωνικό, εκπαιδευτικό.
