HAIL, CAESAR!

ΧΑΙΡΕ, ΚΑΙΣΑΡ!

κωμωδία, μυστηρίου 2016
 Ένα στέλεχος ενός χολιγουντιανού στούντιο, που φροντίζει να λύνονται τα προβλήματα που προκύπτουν στη διαδικασία της παραγωγής, αυτή τη φορά πρέπει να αντιμετωπίσει την απαγωγή του πρωταγωνιστή μιας ταινίας προκειμένου να συνεχιστούν τα γυρίσματα.

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Ιθαν Κοέν, Τζόελ Κοέν  
ΣΕΝΑΡΙΟ: Ιθαν Κοέν, Τζόελ Κοέν      
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Τζος Μπρόλιν, Τσάνινγκ Τέιτουμ, Τίλντα Σουίντον, Ρέιφ Φάινς, Τζορτζ Κλούνεϊ, Τζόνα Χιλ, Σκάρλετ Γιόχανσον   
ΗΜΕΡ.ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 18/02/16  (Ελλάδα)
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 106 λεπτά
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Αμερική, Αγγλία
hail, caesar! movie poster
 Το στοιχείο της αυτοαναφορικότητας, είτε αυτή αφορά την διαδικασία της κινηματογραφικής παραγωγής, είτε τον δημιουργό και την διαδικασία της έμπνευσης, είτε τις δομές της κινηματογραφικής απεικόνισης και τον τρόπο της υποκριτικής μέσα σε αυτήν, το έχουμε συναντήσει σε πολλές ταινίες στην ιστορία του σινεμά, όπως για παράδειγμα στο “Ένα Αστέρι Γεννιέται” του Τζορτζ Κιούκορ (1954), στο “Αληθινά Ψέματα” του Τζέιμς Κάμερον (1994), στη “Βιτρίνα” (1976) και στο “Παίζοντας στα τυφλά” (2002) του Γούντι Άλεν και σε πιο πρόσφατες, στο “The artist” του Μισέλ Χαζαναβίσιους (2011), στο “Birdman” του Αλεχάντρο Γκονζάλες Ιναρίτου (2014), στο “Maps to the stars” του Ντειβιντ Κρόνομπεργκ (2014) και στο “Trambo” του Τζέι Ρόουτς (2015).
 Εδώ οι αδελφοί Κοέν, δημιουργούν μια από τις πιο δυναμικές και υπονομευτικές διατυπώσεις, σχετικά με τη λειτουργία του κόσμου του θεάματος, τη δημιουργία της δημοφιλούς κουλτούρας, το ρόλο της στην κοινωνική οργάνωση και τη σχέση της με άλλους κοινωνικούς θεσμούς.