TEOREMA

ΤΟ ΘΕΩΡΗΜΑ

δράμα, μυστηρίου 1968

 Σε μια βίλα μιας μεγαλοαστικής οικογένειας, εμφανίζεται ξαφνικά ένας επισκέπτης. Δεν γνωρίζουμε τον λόγο, ούτε ποιος είναι. Με την παρουσία του θα ανατραπούν οι ισορροπίες όλων των μελών της οικογένειας, ενώ όταν αυτός θα αναχωρήσει ξαφνικά, η οικογένεια θα διαλυθεί.


ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Πιερ Πάολο Παζολίνι
ΣΕΝΑΡΙΟ: Πιέρ Πάολο Παζολίνι
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Τέρενς Σταμπ, Σιλβάνα Μαγκάνο, Μασίνο Τζιρότι, Αλφόνσο Γκάτο, Λάουρα Μπέτι
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Ιταλία
το θεώρημα image
 Ποιητική, μινιμαλιστική δημιουργία σε όλα τα στοιχεία της δομής της, στα πλάνα, στους διαλόγους, στις ερμηνείες. Οι χαρακτήρες, η τοποθεσία και η αφήγηση είναι όλα σύμβολα. Η  κινηματογραφική σημειολογία άλλωστε, ξεκινά με τα θεωρητικά κείμενα που συνέταξε ο Παζολίνι για την κινηματογραφική γλώσσα. Ένας συμβολικός μύθος που αντηχεί τον οδυνηρό δια-χωρισμό του ανθρώπου από το Θεό και το μήνυμα της αγάπης. Μια αλληγορία που περικλείει την παντοδύναμη κενότητα των πάντων και την συνεχή αναζήτηση του νοήματος, όπως οι ήρωες που προσπαθούν να βρουν απελπισμένα τα βαθύτερα όρια της ύπαρξής τους ή όπως ο θεατής που ψάχνει συνεχώς να βρει το νόημα του μύθου. 
 Ένας μυστηριώδης άντρας ανατρέπει τις ισορροπίες μιας μεγαλοαστικής οικογένειας. Είναι όμορφος, λιγομίλητος και διαταράσσει τις ζωές των μελών της οικογένειας. Του πατέρα, της μητέρας, του γιου, της κόρης και της υπηρέτριας. Όταν ο επισκέπτης φεύγει, οι άνθρωποι αυτοί ποτέ δεν επανέρχονται στην πρότερη κατάσταση. Ποια ήταν η ακαταμάχητη δύναμη που ανέτρεψε τη ζωή της οικογένειας, μιας ζωής βουτηγμένης στις συμβάσεις και τον κομφορμισμό της κοσμικότητας και τους ανάγκασε να παραδοθούν ολοκληρωτικά; Ποια ήταν η οντότητα που ανέδειξε την εσωτερική αλήθεια τους με όχημα την ερωτική πράξη; ποιοι θα μπορούσαν να ήταν χωρίς αυτή;
 Η υπηρέτρια, εκπρόσωπος της εργατικής τάξης, ήταν η πρώτη που ενέδωσε στον μυστηριώδη επισκέπτη. Στην επαφή μαζί του έχασε την ταυτότητα της, όμως άντεξε την απροσδόκητη φυγή του και βίωσε την μετατροπή του χαρακτήρα της μέχρι την πλήρη αναγέννηση. Η εργατική τάξη για τον Παζολίνι όχι μόνο μπορεί να σωθεί αλλά μπορεί να κάνει και θαύματα.Ο γιος της μεγαλοαστικής οικογένειας, κατανόησε την κενότητα της τέχνης του, του ίδιου του του εαυτού.Η μητέρα συνειδητοποίησε την κενότητα της κοσμικής ζωής της, την έλλειψη νοήματος, προσανατολισμού. Η κόρη γνώρισε την πραγματική αγάπη αφού πριν την συνάντησή της με τον ξένο, ζούσε στο φόβο και την άγνοια. Ο πατέρας, αποκηρύσσοντας τον ταξικό του ρόλο, παρέδωσε το εργοστάσιο στους εργάτες και επιδόθηκε στην αναζήτηση της χαμένης του ταυτότητας, ψάχνοντας τη σωτηρία μέσα στην έρημο, όπως "ο Θεός οδήγησε τα παιδιά Του μέσω της ερήμου".
 Ο νεαρός άντρας ως καταλύτης φέρνει την αγάπη στον κόσμο της ταξικής πάλης. Με την σεξουαλική πράξη σέρνει την μεγαλοαστική οικογένεια στα άκρα της ύπαρξής της και την κάνει να συνειδητοποιήσει την επιτηδευμένη και κενή ζωή της. Ο σκηνοθέτης πιστεύει πως η νεοκαπιταλιστική κοινωνία είναι χτισμένη πάνω αυτάρεσκη και εύθραυστη ισορροπία της, ενώ η πάλη των τάξεων είναι αδιέξοδη και δεν οδηγεί πουθενά παρά μόνο στον δρόμο της απώλειας. Αν δεν υπάρχει η αγάπη, που ενώνει τους ανθρώπους και καταργεί τις τάξεις, κανένα κοινωνικό όραμα δεν έχει ελπίδα. Ο Παζολίνι σχεδιάζει τη γεωμετρία, των υποκριτικών συμπεριφορών μιας καπιταλιστικής κοινωνίας στην οποία εισάγει την σεξουαλικότητα και την αγάπη και προκαλεί την πλήρη ανατροπή του συστήματος και την καταστροφή της γεωμετρίας αυτής, δημιουργώντας το δικό του Θεώρημα της αγάπης. Αποδοκιμάζει τον άκρατο υλισμό και την χριστιανική αστική ηθική και πρεσβεύει την αποποίηση κάθε υλιστικού βάρους που εμποδίζει την πνευματική μεταβολή και εξέλιξη και την ελεύθερη σεξουαλικότητα. 
 Ο σκηνοθέτης ξεκινάει με το τέλος για αρχή της ταινίας, χρησιμοποιεί ένα οπτικό στιλ και μια σπασμένη, ελεύθερη αφήγηση με τα γεγονότα να συμβαίνουν έξω από χρόνο και σειρά, για να δώσει μια στοχαστική ποιητική μορφή στην ταινία του, να αποτυπώσει την μοναξιά και το απέραντο κενό της ύπαρξης που βιώνονται μέσα σε μια συγκεκριμένου τύπου κοινωνία. Όλα τα πλάνα είναι αριστοτεχνικά κινηματογραφημένα και στηριζόμενα στον χρυσό κανόνα ενώ η μουσική του Μορικόνε και του Μότσαρτ συντελούν στη δημιουργία του δραματικού κλίματος. 
 Μπορεί σήμερα, σε κάποια σημεία της προβληματικής της η ταινία να θεωρηθεί ξεπερασμένη. Από το 1968 που πρωτοπροβλήθηκε το Θεώρημα μέχρι σήμερα, η χριστιανική ηθική και η αστική νοοτροπία έχουν κατατονίσει σημαντικά, ενώ τα σεξουαλικά ήθη έχουν αλλάξει κατά πολύ, χωρίς αυτό να σημαίνει πως η θεραπεία της ανθρώπινης σεξουαλικότητας είναι ένα λυμένο ζήτημα. Το Θεώρημα προβλήθηκε σε μια ιστορική περίοδο που κυρίως στη δυτική Ευρώπη υπήρχαν έντονες διαμάχες και απαιτήσεις για κοινωνικό και πολιτικό εκσυγχρονισμό. Ήταν πρωτοποριακή και ιδιαίτερη για την εποχή της, αιρετική για κάποιους, ωστόσο, η αλήθεια του νοήματός της επηρεάζει τον στοχασμό του σήμερα. Μια πολύσημη, πολυεπίπεδη, συμβολική ταινία, που προκαλεί και σήμερα τον θεατή να την αποκωδικοποιήσει.
bigstar8.5 iconReviewed by My Films-In on teorema- Rating:8,5 out of 10



           





imdb
rottentomatoes

MISS VIOLENCE

MISS VIOLENCE

δράμα, 2013

 Την ημέρα των γενεθλίων της η μικρή Αγγελική αυτοκτονεί, πέφτοντας από το μπαλκόνι της πολυκατοικίας με ένα χαμόγελο στο πρόσωπο της. Η αστυνομία και η κοινωνική πρόνοια ψάχνουν τις αιτίες της αυτοκτονίας της. Κανείς δεν μπορεί να βρει μια προφανή αιτία για την πράξη αυτή. Γιατί η οικογένεια προσπαθεί να ξεχάσει το γεγονός; Τι στοιχεία κρύβει από την αστυνομία; Ποιος ήταν ο λόγος που το εντεκάχρονο κορίτσι αποφάσισε να αυτοκτονήσει;

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Αλέξανδρος Αβρανάς
ΣΕΝΑΡΙΟ: Αλέξανδρος Αβρανάς, Κώστας Περούλης
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Θέμης Πάνου, Ρένη Πιττακή, Ελένη Ρουσσινου, Σίσσυ Τουμάση, Καλλιόπη Ζωντανού
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Ελλάδα
miss violence image
 Miss Violence, μια ονομασία που ταυτίζεται απόλυτα με το περιεχόμενο της ταινίας. Το θλιβερό και ακραίο συμβάν της εναρκτήριας σεκάνς, του εντεκάχρονου παιδιού που αυτοκτονεί, λειτουργεί ως ρωγμή, μέσα από την οποία θα εισχωρήσει η κάμερα για να καταγράψει γεγονότα, χαρακτήρες και καταστάσεις που συμβαίνουν στον μικρόκοσμο μιας περιχαρακωμενης οικογένειας, πάνω στην οποία βρίσκει απόλυτη εφαρμογή η διάκριση του "είναι" και του "φαίνεσθαι". Με πολύ αργό και ελεγχόμενο τρόπο, ο Αβρανάς μας εισάγει στον εφιαλτικό κόσμο της δυσλειτουργικής αυτής οικογένειας, της οποίας όσο αποκαλύπτονται με χαρακτηριστική επιτηδειότητα τα σκοτεινά μυστικά της, τόσο η ένταση, η αγωνία και ο αποτροπιασμός κορυφώνονται. Μια καταγγελτική κινηματογραφία που αφορά σε πρώτο επίπεδο την ενδοοικογενειακή βια, την ανθρώπινη βαρβαρότητα, την έλλειψη παιδείας στην οικογένεια, τη βια σαν έκφραση εξουσίας, και την ανοχή σε αποτροπιαστικά φαινόμενα που συνιστά συνενοχή. Σε δεύτερο επίπεδο το φιλμ λειτουργεί ως αλληγορία με πολιτικές προεκτάσεις, πηγαίνοντας από το μερικό στο όλο, από το διαταραγμένο οικογενειακό υποσύνολο, στην εικόνα της ευρύτερης κοινωνίας που αντανακλά. Ο σκηνοθέτης ασκεί έντονη κριτική στην κοινωνική ανεκτικότητα απέναντι στις διάφορες μορφές βίας, στην κοινωνική παραίτηση από δικαιώματα και διεκδικήσεις, στην ανοχή των καταπιεζόμενων και την μετατροπή τους, όταν τα πράγματα φτάνουν σε πλήρη αδιέξοδο, σε ακόμα πιο σκληρούς εξουσιαστές. 
 Φροντισμένη παραγωγή που πραγματεύεται δύσκολη θεματική με ιδιαίτερα ακραίο και σκληρό τρόπο. Στο πρώτο μέρος της ταινίας οι σχέσεις των χαρακτήρων, το ποιος είναι ποιος δηλαδή, δίνονται με αρκετή καθυστέρηση και γενικότερα ο ρυθμός είναι σχετικά αργός, όμως στο δεύτερο μέρος οι αποκαλύψεις γίνονται αριστοτεχνικά σε σωστό χρόνο και το φιλμ βρίσκει τον ρυθμό του. Η σκηνοθεσία στυλιζαρισμένη και άψογη, με ακίνητα πλάνα, κοντινές λήψεις, αυστηρή και λιτή. Τα χρώματα και οι φωτισμοί συμβάλουν καθοριστικά στη σημειολογία της ταινίας, ενώ η μουσική αποκτά αντιθετική ή και ειρωνική σχέση με τα γεγονότα που συμβαίνουν. Από τους ερμηνευτές, μας ενθουσίασε ο Θέμης Πάνου και το μικρό κορίτσι της οικογένειας Καλλιόπη Ζωντανού. 
 Να σημειώσουμε πως η ταινία βασίζεται σε αληθινό περιστατικό που είχε συμβεί στην Γερμανία. Στο 70ο Φεστιβάλ της Βενετίας το φιλμ έλαβε το αργυρό λιοντάρι για την σκηνοθεσία, ενώ ο Θέμης Πάνου απέσπασε το βραβείο της καλύτερης αντρικής ερμηνείας.
bigstar8.0 iconReviewed by My Films-In on miss violence- Rating:8,0 out of 10



          





imdb
rottentomatoes

CAMILLE CLAUDEL 1915

ΚΑΜΙΛ ΚΛΟΝΤΕΛ 1915

δράμα, βιογραφία, 2013

 Άσυλο ανιάτων στο Μοντεβέργκ, στη νότια Γαλλία. Χειμώνας του 1915. Η γλύπτρια και κάποτε σύντροφος του Ροντέν, Καμίλ Κλοντέλ, βρίσκεται έγκλειστη με την υπογραφή των γονιών της στο άσυλο. Η καλλιτέχνιδα θα παραμείνει φυλακισμένη σε διάφορες ψυχιατρικές κλινικές τα τελευταία τριάντα περίπου χρόνια της ζωής της, ελπίζοντας συνεχώς πως κάποια στιγμή θα έρθει η ημέρα του απεγκλωβισμού της.

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Μπρούνο Ντιμόντ
ΣΕΝΑΡΙΟ: Μπρούνο Ντιμόντ
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Ζιλιέτ Μπινός, Ζαν Λικ Βενσάν, Εμανουέλ Κάουφμαν
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Γαλλία
camille claudel 1915 image
 Ο Μπρούνο Ντιμόντ βασισμένος στην αλληλογραφία που είχε η Καμίλ με τον αδελφό της και συγγραφέα Πολ Κλοντέ και στα ιατρικά ιστορικά της, απεικονίζει ένα στιγμιότυπο ζωής με ακραίο νατουραλισμό, αποδίδοντας στην εντέλεια το ασφυκτικό, κλειστοφοβικό και ακίνητο περιβάλλον που έζησε η γλύπτρια παρά τη θέλησή της. Η εικονογραφία του, με αποχρώσεις του γκρι και του σκούρου καφέ, μας εισάγει πλάνο το πλάνο, στη σκοτεινή κλειστοφοβική πραγματικότητα του ασύλου. Μιας πραγματικότητας βασισμένης σε ανελαστικούς κανόνες και περιορισμούς και αποστειρωμένης από κάθε χαρά και έκφραση ζωής. Ελάχιστοι διάλογοι, σιωπές που ξεχειλίζουν συναισθήματα, επαναλαμβανόμενοι ήχοι, θόρυβοι, κραυγές, επισημαίνουν την ακινησία των στιγμών, την μονοτονία και καταπιεστικές ιδιότητες του χώρου. 
 Η Μπινός για άλλη μια φορά αποδίδει τον ρόλο της εξαιρετικά, ήρεμα και με σιγουριά. Εδώ, συνεργάζεται με πραγματικούς ασθενείς και η σοβαρότητά της και η ευαισθησία της, αλλά και η σωστή καθοδήγηση του σκηνοθέτη, είναι οι λόγοι που φέρνουν εις πέρας το όλο εγχείρημα. 
 Ο Ντιμόντ δεν είναι διακηρυκτικός, συγκροτεί μικρές αντιθετικές προτάσεις στον κινηματογραφικό του λόγο και αφήνει στον θεατή τις πολλαπλές αναγνώσεις. Από τη μια, οι φονταμενταλιστικές ιδέες του αδελφού της γλύπτριας, του ανθρώπου που ευθυνόταν για την φυλάκισή της, από την άλλη η έμπνευση του ποιητή και η αιώνια ευγνωμοσύνη του στον Ρεμπό, που ήταν γνωστός για την αντικοινωνική και προκλητική συμπεριφορά του. Από τη μια η αναγνώριση του ευαίσθητου στοιχείου στον χαρακτήρα της Κλοντέλ, από την άλλη η βίαιη απαίτηση για "κάθαρση" και "αποκατάσταση" της, μέσω της απόλυτης μοναξιάς. Η έννοια της οικογένειας συνώνυμη της προστασίας, μεταβάλλεται σε έννοια της σκληρότητας και της αυθαιρεσίας και η κοινωνία από συνεργατική ομάδα, σε καθοριστικό παράγοντα που απανθρωπίζει και καταπιέζει.
 Μια ταινία με συναρπαστική αρχιτεκτονική από κομμάτια σιωπής και αγωνίας, που αποτυπώνουν
την ανθρώπινη ψυχολογία του εγκλωβισμού και του πνευματικού μαρασμού.
bigstar8.6 iconReviewed by My Films-In on camille claudel 1915- Rating:8,6 out of 10



          





imdb
rottentomatoes

ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΚΑΙ Η ΚΟΥΝΙΑ

ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΚΑΙ Η ΚΟΥΝΙΑ

δράμα, 2013

 Με αφορμή τις πασχαλινές διακοπές, τα μέλη μιας οικογένειας ξαναβρίσκονται μετά από πολύ καιρό σε μια οδυνηρή συνάντηση στην πατρογονική στέγη, που θα έχει για όλους απρόβλεπτες συνέπειες.


ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Μαρία Ντούζα
ΣΕΝΑΡΙΟ: Μαρία Ντούζα
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Μυρτώ Αλικάκη, Ηλίας Λογοθέτης, Μιριάνα Καράνοβιτς, Νίκος Ορφανός
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Ελλάδα
το δέντρο και η κούνια image
 Το επίκαιρο, για άλλη μια φορά για την ελληνική πραγματικότητα, θέμα της μετανάστευσης και των κοινωνικών προβλημάτων που αυτή δημιουργεί, πραγματεύεται η πρώτη ταινία μεγάλου μήκους της Μαρίας Ντούζα και είναι εμπνευσμένη από ένα αληθινό περιστατικό.
 Με τη βοήθεια ενός παραδοσιακού σεναρίου και εστιάζοντας στους συμβολισμούς που προσλαμβάνουν το δέντρο και η κούνια ως φιλμικά σημεία, συντάσσεται μια θεματογραφία που αφορά τη μετανάστευση, την αποδοχή του διαφορετικού, τις σχέσεις γονέων και παιδιών όταν αυτές δοκιμάζονται από τον αναγκαστικό ξεριζωμό, την συνειδητοποίηση της ταυτότητας, την έννοια της πατρίδας και της ρίζας χωρίς διακηρυκτικό ύφος. Απλά, ευαίσθητα μα επιφανειακά. Μια πολύ φροντισμένη και προσεγμένη παραγωγή με καλές προθέσεις, καλές ερμηνείες ιδιαίτερα της Αλικάκη και της Καράνοβιτς, καλό ρυθμό, ωραία φωτογραφία και μουσική, χωρίς ωστόσο να καταφέρνει να απογειώνει τις δραματικές εντάσεις της θεματικής της, αφού αυτές αντανακλώνται περισσότερο διακριτικά και ήρεμα από όσο θα έπρεπε.
bigstar7.0 iconReviewed by My Films-In on το δέντρο και η κούνια- Rating:7,0 out of 10



          





imdb
rottentomatoes

THE GRAND BUDAPEST HOTEL

ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ GRAND BUDAPEST

κωμωδία 2014

 Μέσα από μια κλοπή ενός αναγεννησιακού πίνακα, ξεδιπλώνεται η ιστορία ενός θρυλικού θυρωρού, του Γκουστάβ Χ και οι περιπέτειες που έζησε μαζί με τον Ζίρο Μουσταφά, υπάλληλο της υποδοχής, σε ένα διάσημο ξενοδοχείο το Μεγάλη Βουδαπέστη.


ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ:  Γουές Άντερσον
ΣΕΝΑΡΙΟ: Γουές Άντερσον, Χιούγκο Γκίνες
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ:  Ραλφ Φάινς, Τόνι Ριβολόρι, Σαουόρς Ρόναν, Έντουαρντ Νόρτον, Λέα Σεντού, Τζουντ Λο, Όουεν Γουίλσον, Μπιλ Μάρεϊ, Τίλντα Σουίντον, Άντριεν Μπρόντι, Γουίλεμ Νταφόε, Τζεφ Γκόλντμπλαμ, Χάρβεϊ Κέιτελ, Τομ Γουίλκινσον, Μάρεϊ Άμπραχαμ, Τζέισον Σβάρτσμαν
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Αμερική, Γερμανία
the grand budapest hotel image
 Ο Άντερσον διατυπώνει μια κινηματογραφική γλώσσα εντελώς δική του και όπως την ορίζει το μετά κλασικό μοντέλο αφήγησης ή αλλιώς μεταμοντερνισμός. Η μορφολογία του φιλμ, δηλαδή η σύνθεση, το ύφος και τα δομικά υλικά του, συνθέτουν ένα πολύπλοκο πολύσημο και γεμάτο συμβολισμούς σύστημα επικοινωνίας, το οποίο αφενός δεν μπορεί να προλεχθεί, αφετέρου δημιουργεί ένα εντελώς νέο και ιδιότυπο σύμπαν. Η κλασική αφήγηση της ευθύγραμμης διατύπωσης αποδομείται και έχουμε αφήγηση μέσα στην αφήγηση, μέσα σε μια άλλη αφήγηση χωρισμένη σε τέσσερα μέρη. Όλα τα μηνύματα είναι εκεί, σε ένα χώρο δουλεμένο μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια, πολύχρωμο, ονειρικό, περιμένοντας τον ενεργό και δημιουργικό παρατηρητή να τα αποκωδικοποιήσει. Είναι μια πραγματικότητα που ξαφνιάζει, άλλους ευχάριστα κι άλλους ίσως όχι, ένας κόσμος, που ή συνδιαλέγεται κανείς μαζί του ή τον απορρίπτει. 
 Το μεγάλο ξενοδοχείο γίνεται ο πρωταγωνιστής του φιλμ και δηλώνει την εκλεπτυσμένη Ευρώπη που αργοπεθαίνει. Βρισκόμαστε στο 1932 προς το τέλος της παγκόσμιας συστημικής κρίσης και κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου. Μια περίοδο δοκιμασίας για όλα τα έθνη της Ευρώπης, που οδήγησε στην άνοδο πολλών εθνικιστικών, φασιστικών κινημάτων και εδραίωσε πολλούς δικτάτορες στην εξουσία, όπως το μονοκομματικό καθεστώς στη Γερμανία το 1932, που επέβαλλαν οι εθνικοσοσιαλιστές του Χίτλερ. Μια πλειάδα εξαίρετων ηθοποιών πλαισιώνουν την προσπάθεια του Άντερσον στη νοσταλγική προσέγγιση του παρελθόντος, άλλο ένα στοιχείο και το πιο βασικό του μετακλασικού χαρακτήρα της ταινίας, με κυρίαρχο τον έξοχο Ραλφ Φάινς που συμβολίζει τον άνθρωπο της ουμανιστικής παλαιάς Ευρώπης και τον Τόνι Ριβολόρι που συμβολίζει τον πολιτικό πρόσφυγα μιας αραβικής χώρας. Αυτοί οι δυο κόσμοι συγκρούονται στη μέση του φιλμ και η αντιπαράθεση τους, τους οδηγεί στο συμπέρασμα πως ουσιαστικά είναι αδέλφια και πως θα πρέπει να ενώσουν τις δυνάμεις τους έναντι του επερχόμενου ολοκληρωτισμού, που εκπροσωπείται από τον πολύ καλό Γουίλιαμ Νταφόε και τον εξίσου καλό Άντριεν Μπρόντι.
 Μια τελείως διαφορετική κωμική περιπέτεια, εξωφρενική και απολαυστική για τα μάτια, με φρενήρη ρυθμό και πυκνό σενάριο εστιαζόμενο στις "αχνές αναλαμπές πολιτισμού, αυτού του βάρβαρου σφαγείου που κάποτε ήταν γνωστό ως ανθρωπότητα". Να σημειώσουμε πως η ταινία είναι εμπνευσμένη από τα συγγράμματα του αυστριακού συγγραφέα Στεφάν Τζβάϊχ.
bigstar8.3 iconReviewed by My Films-In on the grand budapest hotel- Rating:8,3 out of 10



           





imdb
rottentomatoes

PA NEGRE

ΜΑΥΡΟ ΨΩΜΙ

δράμα, εγκλήματος, 2010

  Ο Αντρέου είναι ένα νεαρό παιδί, το οποίο μεγαλώνει σε ένα μικρό αγροτικό χωριό στην Καταλονία, μετά τον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο. Μια μέρα γίνεται μάρτυρας ενός φρικτού εγκλήματος, για το οποίο οι αρχές υποψιάζονται ως δράστη τον πατέρα του. Ο Αντρέου για τον βοηθήσει, θα προσπαθήσει να ανακαλύψει ποιός είναι ο πραγματικός ένοχος και θα έρθει αντιμέτωπος με μια σειρά από ψέματα, συνωμοσίες και σκοτεινά μυστικά, που θα τον θέσουν σε μια συνεχή σύγχυση και δοκιμασία.


ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Αγκουστί Βιλαρόνγκα
ΣΕΝΑΡΙΟ: Αγκουστί Βιλαρόνγκα
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Σέρζι Λοπέζ, Φρανσέσκ Κόλομερ, Μαρίνα Κόρνας
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Ισπανία, Γαλλία
pa negre image
  Η ταινία είναι βασισμένη στο ομότιτλο μυθιστόρημα του συγγραφέα Εμιλί Τεϊχιντόρ, που αναφέρεται στις επιπτώσεις του ισπανικού εμφυλίου πολέμου σε μια μικρή αγροτική περιοχή της Καταλονίας. Το φιλμ δεν δείχνει όπως σε άλλα ανάλογα κινηματογραφικά πονήματα, την επιπολαιότητα της σύγκρουσης, τις αδικοχαμένες ζωές και τη φρίκη του πολέμου. Η κινηματογραφία του Αγκουστί Βιλαρόνγκα, γίνεται μια μελέτη, μια βαθιά και σκοτεινή εξερεύνηση των φριχτών αποτελεσμάτων του πολέμου και της φτώχειας, πάνω σε αυτούς που μένουν ζωντανοί και κυρίως πάνω στις ευαίσθητες παιδικές ψυχές.
 Η όλη δομή και οργάνωση της φιλμικής δυναμικής, στηρίζεται σε ένα κοινωνικό θέμα που σταδιακά γίνεται το κεντρικό σχόλιο πάνω στην ανθρώπινη φυλή και τις ζωώδεις προκαταλήψεις της που πολύ συχνά τη χαρακτηρίζουν. Πάνω σε αυτό ξετυλίγεται όλη η πλοκή και αναδεικνύεται εντυπωσιακά το πορτρέτο της ιδιότητας του κακού σύμφυτης της ανθρώπινης ύπαρξης. Ένας δραματικός ρεαλισμός που δείχνει τις ταξικές ανισότητες, τη νοσηρή ανισορροπία μεταξύ πλούσιων και φτωχών ιδιαίτερα σε δύσκολους καιρούς, το πως ο πόλεμος και η φτώχεια δημιουργούν ανθρώπους κτήνη, την ευθύνη της κοινωνίας και της οικογένειας απέναντι στη διαμόρφωση των ψυχισμών των νεαρών μελών τους, την σύνθλιψη των αρετών και της ευαισθησίας του ατόμου στον σκληρό κόσμο της πραγματικότητας, τη δύναμη του χρήματος που υποτάσσει και τσακίζει κάθε ιδεολογία, αλλοιώνει και διαβρώνει τις σχέσεις ακόμα και μεταξύ γονέων και παιδιών. Μέσα σε έναν τέτοιο κόσμο ο μικρός ήρωας της ταινίας παγιδευμένος, βιώνει τη σκληρότητα και την βιαιότητα του κόσμου των ενηλίκων, ανδρώνεται και ανακαλύπτει με οδύνη την αλήθεια της κοινωνίας, των γονιών του, ακόμα και του ίδιου του εαυτού. Πολύ ενδιαφέρον σενάριο, με πολλές ανατροπές, αρκετούς μελοδραματικούς τόνους, ατμοσφαιρικά πλάνα, σκοτεινή εικονογραφία, οδυνηρές σκηνές με ερωτήσεις και οι απαντήσεις που δεν έχουν λόγια γιατί λυγίζονται από το συναίσθημα.
 Να σημειώσουμε, πως η ταινία σάρωσε τα βραβεία Γκόγια το 2011, έλαβε εννέα συνολικά, μεταξύ των οποίων καλύτερης ταινίας και σκηνοθεσίας.
bigstar8.4 icon Reviewed by My Films-In on pa negre- Rating:8,4 out of 10



         





imdb
rottentomatoes

NIGHT TRAIN TO LISBON

ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ ΤΡΑΙΝΟ ΓΙΑ ΤΗ ΛΙΣΑΒΟΝΑ

αισθηματική, μυστηρίου, 2013

 Ο Ρέιμοντ Γκρεγκόριους είναι ένας μεσήλικας καθηγητής φιλολογίας και ζει στη Βέρνη μια ήσυχη και συμβατική ζωή. Μια μέρα συναντά σε μια γέφυρα μια κοπέλα που προσπαθεί να αυτοκτονήσει και την αποτρέπει. Όταν φεύγει η κοπέλα ξεχνάει το παλτό της, στο οποίο ο Ρέιμοντ βρίσκει ένα βιβλίο και ένα εισιτήριο κρυμμένο μέσα στις σελίδες του, με προορισμό τη Λισαβόνα. Το τυχαίο αυτό περιστατικό θα ανατρέψει δια μιας την συμβατική πραγματικότητα του καθηγητή. Μαγεμένος από τα λόγια του συγγραφέα και χωρίς να το έχει συνειδητοποιήσει, ο Ρέιμοντ βρίσκεται στο τραίνο προς τη Λισαβόνα αναζητώντας τα ίχνη του Πορτογάλλου γιατρού και συγγραφέα του βιβλίου. 


ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Μπίλ Όγκουστ
ΣΕΝΑΡΙΟ: Γκρέγκ Λέιτερ, Ούλριχ Χέρμαν
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Τζέρεμι Άιρονς, Μελανί Λοράν, Τζακ Ίστον, Μαρτίνα Γέντεκ, Όγκουστ Ντίελ, Μπρούνο Γκανζ, Κρίστοφερ Λη, Σαρλότ Ράμπλινγκ
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Πορτογαλία, Ελβετία, Γερμανία
night train to lisbon image
 Η ταινία έχει βασιστεί στο ομότιτλο βιβλίο, μπεστ σέλερ, του Ελβετού συγγραφέα Πασκάλ Μερσιέ, το οποίο φωτίζει δια μέσου μιας ερωτικής ιστορίας και την σκιαγράφηση των χαρακτήρων που μετέχουν σε αυτή, ένα δύσκολο κομμάτι της Πορτογαλικής ιστορίας, όταν την εξουσία κατείχε το δικτατορικό καθεστώς του Αντόνιο Ολιβέϊρα Σαλαζάρ.
 Ένας μεσόκοπος Ελβετός καθηγητής φιλολογίας βρίσκει μέσα από ένα τυχαίο γεγονός, το βιβλίο ενός Πορτογάλλου συγγραφέα το οποίο διαβάζοντάς το μαγεύεται και ξεκινά να βρει τα ίχνη του στην Πορτογαλία. Το ταξίδι για τη Λισαβόνα, γίνεται ένα ταξίδι στη ζωή ενός άλλου και μέσο αυτογνωσίας και το λογοτεχνικό κείμενο γίνεται το κλειδί για να ερμηνεύσει τα μέχρι τώρα αποτελέσματα της δικής του ζωής και ύπαρξης. 
 Με μια ευαίσθητη κινηματογραφική γλώσσα, κυρίαρχο χαρακτηριστικό της οποίας είναι η χαμηλότονη έκφρασή της και η άριστη ατμοσφαιρική χρωματική αισθητική που δένει με το συναισθηματικό φορτίο της ιστορίας και μέσω της διπλής αφήγησης την οποία παρακολουθούμε με τη βοήθεια καλοσχεδιασμένων φλας μπακ, αντιπαραβάλλεται το άτονο και συμβατικό παρόν του πρωταγωνιστή, με το επαναστατικό και έντονο παρελθόν των ηρώων του βιβλίου.
 Οι δυο άξονες της κινηματογραφικής αφήγησης επιτρέπουν την παρουσίαση μιας πλούσιας θεματικής, που έχει να κάνει με θεμελιώδη ανθρώπινα ζητήματα όπως ο έρωτας, η ζωή και ο θάνατος, ο έρωτας και το κοινωνικό καθήκον, οι ηθικές αξίες και η φιλία, οι επιλογές στη ζωή και το τυχαίο.
 Μια ταινία με καλές προθέσεις, πολύ καλό σενάριο, χωρίς ωστόσο να απογειώνει την εσωτερική δυναμική των δραματικών του συγκρούσεων. Η ερμηνεία του Τζέρεμι Άιρονς μας ικανοποίησε, όχι όμως και των υπόλοιπων συντελεστών, σε αυτό ίσως να ευθύνεται και η μη σωστή καθοδήγησή τους από τον σκηνοθέτη. Να σημειώσουμε πως η ελληνική πρεμιέρα της ταινίας έγινε στα πλαίσια του 19ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας-Νύχτες πρεμιέρας τον Σεπτέμβριο του 2013.
bigstar7,9 iconReviewed by My Films-In on night train to lisbon- Rating:7,9 out of 10



          





imdb
rottentomatoes