THE END OF THE TOUR

ΤΕΛΟΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ

δράμα 2015

Η ιστορία της πενθήμερης συνέντευξης μεταξύ ενός δημοσιογράφου και ενός λαμπρού και αυτόχειρα συγγραφέα, του Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας, που είχε συνταράξει τον λογοτεχνικό κόσμο της Αμερικής με το πρωτοποριακό του, επικό μυθιστόρημα “Ατελείωτο αστείο” το 1996. 


ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Τζέιμς Πόνσολντ
ΣΕΝΑΡΙΟ: Ντέιβιντ Λίπσκι (βιβλίο), Ντόναλντ Μάρκιουλις
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: Τζέσι Άισενμπεργκ,  Τζέισον Σίγκελ, Άννα Κλάμσκι, Μάμι Γκάμερ, Τζόαν Κιούζακ
ΗΜΕΡ.ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 19/11/15 (Ελλάδα)
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 106 λεπτά
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Αμερική
the end of the tour movie poster
 Προσαρμογή του αυτοβιογραφικού βιβλίου του Ντέιβιντ Λίπσκι “Although Of Course You End Up Becoming Yourself: A Road Trip with David Foster Wallace”, το οποίο αναφέρεται στην πενθήμερη συνέντευξη που είχε πάρει, ως ρεπόρτερ τότε σε εφημερίδα, από τον φημισμένο μυθιστοριογράφο Γουάλας, αμέσως μετά την έκδοση του  βιβλίου του “Infinite Jest” το 1996.
 Σχεδόν αποδραματοποιημένη και με το εκφραστικό υλικό να υπερτερεί κατά πολύ του μορφικού της, η συγκρατημένη, νέα ταινία του Τζέιμς Πόνσολντ, γνωστού και από το “Ονειρεμένο τώρα” (2013), έχοντας ως όχημα την ιδιαίτερη προσωπικότητα του λογοτέχνη Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας, εισχωρεί στη ανταγωνιστική, ιδιότυπη σχέση δυο φιλόδοξων ανδρών για να φωτίσει τις πτυχές εκείνες οι οποίες αναδεικνύουν τις ηθικές, υπαρξιακές παγίδες της διασημότητας και το κόστος της, όταν αυτή βρίσκεται διαχειριζόμενη από τα ανθρωποφάγα μέσα μαζικής επικοινωνίας, κυρίως όμως για να φωτίσει την ανθρώπινη, με ότι ελαττώματα μπορεί να επιφορτίζεται, επικοινωνία και τη δυνατότητα της να εφευρίσκει κοινές αφετηρίες και να αναδιαμορφώνει, σε μια εποχή αποξένωσης και παγκοσμιοποιημένου κυνισμού.
 Ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Ντέιβιντ Λίπσκι (Τζέσι Άισενμπεργκ), φεύγει από τη Νέα Υόρκη σταλμένος από την εφημερίδα που εργάζεται για να συναντήσει στο Ιλινόις των διάσημο συγγραφέα Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας (Τζέισον Σίγκελ) και να του πάρει μια συνέντευξη. Ο Λίπσκι που έχει καλές κριτικές αλλά λίγες πωλήσεις για τα δυο βιβλία που έχει εκδώσει, θαυμάζει όπως πολλοί άλλοι φιλότεχνοι, το φωτεινό ταλέντο του Γουάλας που με το δεύτερο ογκωδέστατο μυθιστόρημά του, των χιλίων εβδομήντα εννιά σελίδων, έχει συγκλονίσει τον λογοτεχνικό κόσμο της Αμερικής. Ήδη αρκετά γνωστός από το πρώτο του μυθιστόρημα, ο Γουάλας έχει προβληματισμούς σχετικά με την διασημότητα του και νοιώθει επιφυλακτικός για τη επικείμενη συνέντευξη, καθώς γνωρίζει ότι η παρουσία του μπορεί να διαστρεβλωθεί απ τα δημοφιλή μέσα ενημέρωσης. Ο Λίπσκι συναντά στο σπίτι του, σε ένα απομονωμένο αγρόκτημα του Ιλινόις τον συγγραφέα, ο οποίος ζει μόνος με μοναδική παρέα τους σκύλους του. Την επόμενη μέρα θα πρέπει να ταξιδέψουν μέχρι την Μινεάπολη όπου είναι ο τελευταίος σταθμός της περιοδείας για το βιβλίο του Γουάλας. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού ο Λίπσκι προσπαθεί να σκιαγραφήσει την προσωπικότητα του συγγραφέα, αλλά και να εκμαιεύσει πληροφορίες για κάποιες αρνητικές φήμες από το παρελθόν του, με σκοπό να τις χρησιμοποιήσει στο άρθρο του. Οι συζητήσεις , οι συγκρούσεις και ο ανταγωνισμός που υπάρχει μεταξύ αυτών των δυο, αποκαλύπτουν πολλά για τον τρόπο σκέψης και για τους χαρακτήρες τους, διαμορφώνει όμως και μια ανέλπιστη φιλία. Ο Λίπσκι ποτέ δεν έγραψε το άρθρο στην εφημερίδα, πολύ αργότερα και μετά την αυτοκτονία του Γουάλας το 2008, ανέσυρε τις συζητήσεις από το συρτάρι και τις μετέφερε στο βιβλίο του, χαρακτηρίζοντας την όλη αυτή εμπειρία, ως τη μεγαλύτερη και καλύτερη συνομιλία που είχε ποτέ.
 Στην κινηματογραφία του Πόνσολντ, η λέξη ανατρέπει την αμφίδρομη σχέση της με την εικόνα, αφού ο λόγος γίνεται το μοναδικό αίτιο για την προώθηση της κινηματογραφικής αφήγησης. Ένας πυκνός, συναρπαστικός και συχνά συγκρουσιακός λόγος, που μας βυθίζει στον ανταγωνισμό δυο συνειδησιακών κέντρων με διαφορετικά ιδεολογικά φορτία, μας βυθίζει στο παρελθόν και τις τολμηρές ιδέες ενός συγγραφέα από τους πιο αναγνωρίσιμους του 20ου αιώνα και εντέλει, μας βυθίζει στο συναίσθημα μιας απώλειας ή ενός επικήδειου λόγου, φόρο τιμής για ένα εξαιρετικά ευαίσθητο, αυθεντικό και ιδιοφυή καλλιτέχνη από έναν μεγάλο θαυμαστή του.
 Το "Τέλος της διαδρομής" δεν είναι πρωτίστως το πορτρέτο μιας βασανισμένης μεγαλοφυΐας, αλλά το πορτρέτο μιας σχέσης μεταξύ ενός δημοσιογράφου, στον οποίο ο “πολιτισμός” των μέσων επικοινωνίας έχει επιβάλει συγκεκριμένα κίνητρα και του αντικειμένου του, είναι η σκιαγράφηση της έννοιας «αυθεντικότητα», η οποία έρχεται σε αντιπαράθεση με τις κοινωνικές τελετουργίες ενός ψεύτικου πολιτισμού που αναπόφευκτα στρεβλώνει, μαζικοποιεί και δημιουργεί ψευδείς οικειότητες που ο Γουάλας ήταν αποφασισμένος να απορρίψει και κυρίως είναι το πορτρέτο της σύγκρουσης δυο ευφυών ανθρώπων, ισχυρών σκεπτικιστών και ο δρόμος της ανακάλυψης του εαυτού που περνάει μέσα από την επικοινωνία με τον “άλλο”.
 Μια ταινία που διαβάζεται σαν βιβλίο, ήπια, με μελαγχολική υπόγεια διάθεση, αποσπά την προσοχή με τους συναρπαστικούς, μεστούς από νοήματα διαλόγους και τις ιδιαίτερες ερμηνείες των δυο πρωταγωνιστών του.
bigstar7,6 icon Reviewed by Chryssa Scopelitou, on the end of the tour- Rating:7,6 out of 10

            



imdb
rottentomatoes